نارسیسم | شخصیت خودشیفته

بسیاری از افراد ویژگی هایی دارند. تشخیص افراد نارسیسم بسیار دشوار است. افراد مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته را می توان افرادی تعریف کرد که بیش از حد خود را دوست دارند ، دوست دارند در مرکز توجه باشند و بیش از حد به نظرات دیگران در مورد آنها اهمیت می دهند. برای افراد نارسیسم، انگیزه زندگی اساساً معطوف به قرار گرفتن در مرکز است. آنها فکر می کنند هر کجا که بروند ، با موفقیت ، زیبایی و قدرت خود نمایان خواهند شد ، از امتیازات متفاوتی نسبت به دیگران برخوردار خواهند بود و سزاوار برخورد ویژه ای هستند. از بیرون ، آنها افرادی رنگارنگ ، باشکوه و امیدوار کننده هستند. در داخل ، نگرش های خودخواهانه ، ناسازگاری ها و دروغ ها ، عمدتا مزخرف وجود دارد. او دائماً سعی می کند دستکاری کند ، رفتار او بسیار صادقانه و طبیعی نیست. یک شخص نارسیسم در محیط ها و مواقعی که قدرتمند است و فرمانروایی نمی کند ، قربانی می شود. اگر او همسری دارد که از طبیعت خودشیفته خود حمایت نمی کند ، ازدواج با آن همسر برای او مشکل است. از آنجا که مهارت های همدلی آنها ضعیف است ، ممکن است در جنایت دخیل باشند. به گفته شخصیت های ضداجتماعی ، جنایاتی که افراد نارسیسم در آن دخیل هستند پیچیده تر است و کمتر دستگیر و مجازات می شوند. از آنجا که آنها بیش از حد به چاپلوسی ، تحسین و قدردانی علاقه دارند ، ارائه دهنده آن هستند. آنها بیشتر در جوامع سرمایه داری حساس به خرید افزایش می یابند. آنها تمایل به سوء استفاده دارند. آنها از احساسات ، کار ، پول ، عشق سوء استفاده می کنند.